Obróbki blacharskie – Obróbka blachy Warszawa – Piastów
  • Usługi
    • Tworzenie dokumentacji technicznej | Stomilex
    • Cięcie laserowe blach | Stomilex
    • Gięcie blach CNC | Stomilex
      • Gięcie rur | Stomilex
    • Cięcie laserowe rur i profili | Stomilex
    • Obróbka skrawaniem, tłoczenie
      • Frezowanie CNC | Stomilex
      • Gwintowanie maszynowe | Stomilex
      • Tłoczenie blach | Stomilex
    • Obróbka wibrościerna
      • Gratowanie wibracyjne | Stomilex
    • Usługi pomiarowe | Stomilex
  • Certyfikaty
  • O firmie
  • Sklep
  • Aktualności
  • Kontakt

Historia Lasera | Stomilex

Obróbka metali / Aktualności | Stomilex / Historia Lasera | Stomilex

Laser to generator promieniowania, wykorzystujący zjawisko emisji wymuszonej.

Ojcowie dzisiejszych Laserów

Charles Hard Townes (ur. 28 lipca 1915 w Greenville w stanie Karolina Południowa, zm. 27 stycznia 2015 w Berkeley[1]) – amerykański fizyk, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki w roku 1964 za badania dotyczące elektroniki kwantowej i wynalezienie masera[2].

Opracował też podstawy naukowe, które doprowadziły do skonstruowania lasera rubinowego przez jego studenta Theodore’a Maimana.

Nikołaj Giennadijewicz Basow (ros. Николай Геннадиевич Басов, ur. 14 grudnia 1922 w Usmaniu w obwodzie lipieckim, zm. 1 lipca 2001 w Moskwie) – rosyjski fizyk, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki[1].

Po ukończeniu szkoły w Woroneżu w roku 1941 został wezwany do odbycia służby wojskowej w Wojskowej Akademii Medycznej w Kujbyszewie. W 1943 roku opuścił szkołę i brał udział w walkach na froncie ukraińskim. Studia odbył dopiero po wojnie w Moskiewskim Instytucie Mechaniki (aktualnie Moskiewski Instytut Fizyczno-Techniczny). W 1948 r. zaczął pracować w Instytucie Fizycznym im. Lebiediewa, początkowo jako laborant, później jako inżynier[1].

Aleksandr Michajłowicz Prochorow (ros. Александр Михайлович Прохоров; ur. 11 lipca 1916 w Atherton w Queenslandzie, zm. 8 stycznia 2002 w Moskwie) – rosyjski fizyk, laureat Nagrody Nobla[1].

Urodził się w Australii w rodzinie rosyjskich emigrantów, którzy wyemigrowali tam z zesłania na Syberię. W roku 1923 przeniósł się wraz z rodziną do Związku Radzieckiego. Ukończył studia na uniwersytecie w Leningradzie i w 1939 r. zaczął pracować w moskiewskim Instytucie Fizycznym im. Lebiediewa[1].

W czerwcu 1941 roku rozpoczął służbę w Armii Czerwonej. Brał udział w II wojnie światowej (był dwukrotnie ranny). Po wojnie wrócił do pracy i wkrótce nawiązał współpracę z N. Basowem.

W 1964 roku otrzymał, wraz z Charlesem Townesem i Nikołajem Basowem, Nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki za fundamentalne prace dotyczące elektroniki kwantowej, które doprowadziły do skonstruowania oscylatorów i wzmacniaczy bazujących na zasadzie działania masera i lasera

https://stomilex.pl/wp-content/uploads/2021/08/dfwgtr.jpg

Ciekawostki i Fakty

Nazwa jest akronimem od LightAmplification by Stimulated Emission of Radiation — Wzmocnienie Światła Poprzez Wymuszoną Emisję Promieniowania. Promieniowanie lasera ma charakterystyczne – trudne lub wręcz niemożliwe właściwości do osiągnięcia w innych typach źródeł promieniowania. Jest spójne w czasie i przestrzeni, zazwyczaj spolaryzowane i ma postać wiązki o bardzo małej rozbieżności. W laserze łatwo jest otrzymać promieniowanie o bardzo małej szerokości linii emisyjnej, co jest równoważne bardzo dużej mocy w wybranym, wąskim obszarze widma. W laserach impulsowych można uzyskać bardzo dużą moc w impulsie i bardzo krótki czas trwania impulsu.

  • Często podaje się datę 1954 skonstruowania masera, pierwszego wzmacniacza kwantowego.
  • W 1957 Gordon Gould ogłosił pomysł (jak też i nazwę) lasera, równolegle z niezależnymi pracami nad maserami optycznymi (Arthur Leonard Schawlow, Charles Townes).
  • Pierwszy laser (rubinowy) zbudował i uruchomił 16 maja 1960 roku Theodore Maiman, ośrodkiem czynnym był kryształ korundu domieszkowany chromem – rubin.
  • W roku następnym Snitzer uruchomił laser na bazie szkła neodymowego, a w roku 1964 Gaisik i Karkos skonstruowali laser na bazie granatu itrowo-glinowego domieszkowanego neodymem. Wtedy też irański fizyk, Ali Javan, zbudował pierwszy laser helowo-neonowy.
  • Nagroda Nobla z fizyki – 1964 – N. G. Basow i A. M. Prochorow (ZSRR) oraz C. H. Townes (USA) za prace będące podstawą działania laserów i maserów
  • W tym samym roku zbudowany został pierwszy laser półprzewodnikowy z pompowaniem diodowym.
  • W latach 1967-69 Bagdasarow i Kamiński zbudowali laser na bazie kryształu perowskitu itrowo-glinowego domieszkowanego neodymem, a Homer, Linz i Gabbe wykorzystali fluorek litowo-itrowy (YLF).
  • Kilka lat później (w 1979 roku) skonstruowano laser z przestrajaniem częstotliwości na krysztale aleksandrytu, a w roku 1982 Moulton zaprezentował laser, w którym ciałem roboczym był szafir domieszkowany jonami tytanu (w żargonie nazywany skrótowcem tikorod ti – tytan i kor – korund).
  • [źródło – wikipedia.pl]
https://stomilex.pl/wp-content/uploads/2021/08/threth.jpg

Początki w Polsce

Pierwszy w Polsce laser został uruchomiony 20 sierpnia 1963 r. w WAT, na Wydziale Elektroradiotechnicznym, w Katedrze Podstaw Radiotechniki kierowanej przez mjr. dr. inż. Zbigniewa Puzewicza. Był to laser He-Ne generujący promieniowanie o długości fali 1,15 µm. Nieco wcześniej, we współpracy z Katedrą Urządzeń Mikrofalowych kierowaną przez mjr. mgr. inż. Kazimierza Dzięciołowskiego, uruchomiony został maser. W Katedrze Podstaw Radiotechniki w latach 1964-1966 uruchomiono kolejne lasery oraz opracowano wiele urządzeń laserowych.

Wraz z postępem prac badawczych, w WAT powstawały i kształtowały się zespoły przechodzące przez fazy strukturalnych konsolidacji, podziałów i powtórnych połączeń. Pojawiały się znaczące daty, które w przypadku IOE były datami błysków nowo uruchomionych laserów, nowych urządzeń laserowych, a także towarzyszących im zmian organizacyjnych.

Przełomem w zastosowaniu laserów do obróbki metali było zbudowanie laserów molekularnych CO2, mających moc rzędu 0,5÷10 kW i mogących pracować w sposób ciągły, który polega na nieprzerwanym generowaniu promieniowania, przez co czas jego oddziaływania na metal jest znacznie dłuższy . Technika laserowa stosowana jest do cięcia blach o grubości do 6 mm [1]. Nowoczesne lasery tną z prędkością do 25 m/min, zaś posuw jałowy wynosi do 55 m/min.

Żródło { http://www.ztl.wat.edu.pl/}

archiwaciekawostkilaser

Kategorie

  • Aktualności
  • Historia
  • Technologia
  • Usługi

Najnowsze wpisy

Jak i czym ciąć blachę? Podpowiadamy! | Stomilex

Cięcie blachy – kompleksowy poradnik. Poznaj metody i narzędzia stosowane do cięcia arkuszy blach. Już teraz sprawdź ofertę profesjonalnego wykonawcy.

Na czym polega obróbka skrawaniem i co warto o niej wiedzieć? | Stomilex

Obróbka skrawaniem – kompendium wiedzy. Na czym polega obróbka skrawaniem, jakie wyróżniamy metody i czym różnią się obrabiarki CNC od tradycyjnych?

Metody cięcia stali – jak wybrać odpowiednią? | Stomilex

Cięcie stali polega na rozdzieleniu materiału na całej jego grubości. Nowoczesne technologie skupiają się na tym, aby proces umożliwiał rozłączenie wiązań atomowych bez jednoczesnego wpływu na strukturę powierzchni. Wybór odpowiedniej metody cięcia stali zależy od kilku podstawowych aspektów, takich jak prędkość procesu, grubość elementu czy jakość uzyskanej powierzchni. Jakie wyróżniamy sposoby cięcia stali, czym się one cechują i które z nich są najskuteczniejsze? Najpopularniejsze […]

Newsletter

Zapisz się i otrzymaj darmową wycenę

* indicates required

Stomilex sp. z o.o.
Zakład produkcyjny
05-820 Piastów
ul. Warszawska 49/51

Nasze podstrony

  • Aktualności | Stomilex
  • Certyfikaty i patenty | Stomilex
  • O firmie
  • Sklep
  • Kontakt

Mapa

2021 © Wszelkie prawa zastrzeżone.
  • Polityka jakości | Stomilex
  • Mapa strony
  • Kontakt